Wat is de “appartementswet” nu juist?

Om het leven binnen een appartementsgebouw ook echt ‘leefbaar’ te houden, bestaan er specifieke wetten, regels, termen en begrippen die je maar beter leert kennen wanneer je je een appartement aanschaft.

Mede-eigendom

Als koper van een appartement word je mede-eigenaar binnen een grotere groep van mede-eigenaars. Sommigen bewonen zelf hun appartement, anderen verhuren hun eigendom. Aangezien je jouw buren niet zelf kiest, spreken we van een gedwongen mede-eigendom.

Privatief versus gemeenschappelijk

Je koopt een deel van een gebouw dat jouw exclusieve eigendom wordt. Denk maar aan je woonkamer, keuken, badkamer… Deze privatieve delen van een appartementsgebouw behoren exclusief toe aan de respectievelijke mede-eigenaren.

Tegelijkertijd word je ook voor een stukje mede-eigenaar van de gemeenschappelijke delen van het gebouw. Voorbeelden hiervan zijn de lift, de trappenhal, de grote gang… Delen die jou ook toegang verschaffen tot je eigen appartement.

Appartementswet

Jij bent uiteraard de baas over je eigen appartement. Maar wat als er onenigheid heerst tussen de mede-eigenaars over een van de gemeenschappelijke delen? Net om die reden is de appartementswet in het leven geroepen. De wet laat mede-eigenaars toe om een georganiseerde en democratische beslissing te nemen.

De appartementswet dateert uit 1924, maar werd aangepast in 1994, in 2010 en opnieuw in 2018. De meest recente hervorming moet het gemakkelijker maken voor mede-eigenaars om een akkoord te vinden over grote renovatiewerken.

Geldt deze wet altijd?

Koop je een appartement, dan is de kans groot dat je onder de appartementswet valt. In principe geldt de wet wanneer het gebouw twee of meer verschillende eigenaars heeft en er sprake is van privatieve en gemeenschappelijke delen. Ook kleine appartementsgebouwen vallen dus strikt genomen hieronder.